سحرگاهان که شبنم، آيتي از پاک بودن را به گلها هديه مي بخشد به آن محراب پاکش آرزو کردم برايت خوب بودن، خوب ديدن، خوب ماندن را

_________________00_00_________________
________________00___00________________
_______________00_____00_______________
______________00_______00______________
_____________00_________00_____________
00000000000000___________00_000000000000
__00______________0يه0______________00__
____00________0ستاره خوشگل0_______00___
______00_________0براي0_________00______
________00_____0تو دوست0_____00________
__________00_____0عزيزم0_____00__________
_________00_________________00_________
________00________0000________00_______
_______00_______00____00_______00______
______00_____00__________00_____00_____
_____00___00________________00___00____
____0000________________________0000___
___000____________________________000__

سينه ي تنگم مجال آه ندارد جان به هواي لب است وراه ندارد

گوشه ي چشمي بسوي گوشه نشين کن زانکه جزاين گوشه کس پناه ندارد

گرچه سيه رو شدم غلام تو هستم خواجه مگر بنده ي سياه ندارد

از گنه من مگو که زاده ي آدم نا خلف استي اگرگناه ندارد

هرکه گدايي ز آستان تو آموخت دولتي اندوختي که شاه ندارد

گنج تجلي زکنج خلوت دل جوي نيک نظر کن که اشتباه ندارد

پير خرد گر به خلوت تو برد پي جز در آن خانه خانقاه ندارد

مهر تو در هر دلي که کرد تجلي داد فروغي که مهر وماه ندارد

مهر گيا ه است حاصل دل عاشق آب وگل ما جز اين گياه ندارد

مفتقر از سر عشق دم نتوان زد سر برود زانکه سر نگاه ندارد *

*-سرودهاي امام مهدي عج... ص27-گرداورنده :حسين حقجو-انتشارات قلم -قم